Siłą tego filmu jest wrzucenie w wir wydarzeń. Bez wyjaśnienia co, jak, skąd i dlaczego. Taki trochę big brother z kamerą śledzącą losy zdesperowanych braci. Na obudowanie historią przyjedzie pora, gdy znajdą się pieniądze na sequel/prequel. Moim zdaniem jest to taki trochę krzyk rozpaczy reżysera: "Chcę grać w wyższej lidze, wyrwać się z zabiedzonej Argentyny". Tragedią dzisiejszej kinematografii jest to, że ludzie oczekują łopatologicznego wyjaśnienia tego, co się właśnie dzieje na ekranie. Porównam ten film do Obcego z 1979. Też nie wiadomo było, co to za istota, jakie ma motywy, co za android na pokładzie, co za firma Weyland-Yutani, co to za wrak, co to za Engineer, itp. itd. Jak się wtedy czuli ludzie po seansie?

no moim zdaniem właśnie pozwolę sobie nie zgodzić z tą opinią. Przede wszystkim dlatego, że po pierwsze co tam pan reżyser uważa to zarówno Ty jak i ja nie wiemy (nie czytałem z nim wywiadów, więc nie wiem czy faktycznie kręcąc takie kino chce zaistnieć w szerszej społeczności widzów, także tych w Stanach i przez to zaistnieć na tamtejszym rynku). Po drugie - dysponując znacznie mniejszym budżetem można wciąż nakręcić dobre filmowe straszydło - niekoniecznie szukając innowacji w gatunku. To wciąż może być garść schematów poukładana we właściwy sposób i też będzie straszyć. Po trzecie: "Na obudowanie historią przyjedzie pora, gdy znajdą się pieniądze na sequel/prequel" - otóż nie... Weźmy taki zeszłoroczny "Mów do mnie" (dla mnie to taki lepszy średniak, choć niektóre protale okrzyknęły go horrorem dekady), stosujący pewne innowacje w tradycyjnej formie opowiadania o demonach/duchach. Tam historia została sensownie przedstawiona, nie bawiono się w prawo sequela/prequela (zakończenie wciąż pozwala na zarówno jedną, jak i drugą formę filmową) i nie bawiono się w koncept "coś dorzucimy do scenariusza, a potem widz sobie dorobi sam interpretację", bo to byłoby bez sensu. Za przykład weźmy inny film - Lynchowską "Zagubioną Autostradę". Teoretycznie masz tam pomieszanie z poplątaniem, ale jak poukładasz sobie wszystkie klocki i wskazówki pozostawione przez reżysera, interpretacja tego filmu będzie tylko jedna a to też głównie dlatego, że Lynch do spółki z Giffordem wiedzieli, o czym chcą napisać film. Tutaj tego nie ma, a cała ta historia wydaje się być pisana wręcz "na kolanie" - ot "wpieprzmy tu dwóch farmerów, dajmy na to że to są bracia... Znajdują zwłoki, a następnie...". Dopisywano tak resztę na zasadzie, że "a może będzie pasować". Wystarczy jeszcze wspomnieć o regułach świata przedstawionego. Horrory to gatunek łączący to, co wydaje się być przyziemne z czymś obcym, nieznanym (niekoniecznie np. jakimiś bytami nadprzyrodzonymi czy zombiakami albo innymi zarazami... Choroby psychiczne będące kanwą wielu filmów są niby "ludzkie", ale jednocześnie dla wielu ludzi to wciąż temat tabu). Jako widz, lubię wiedzieć chociaż poszlakowo, czemu na ekranie dzieje się to, co się dzieje. Tutaj nie mamy o tym nic powiedzianego. Po prostu historia rozrasta się od jednego opętańca do wielu na ekranie i rozpadzie świata, ale dlaczego i po co, nie ma opisanego nawet śladowo. Kim jest owy demon, który (w końcu) się narodził? To Antychryst, czy jakiś piekielnik spod znaku kabalistycznych ksiąg? Wreszcie - skoro opętywał innych, po co mu cielesna forma i to zaraz po zabiciu Uriela przez Pedro??? I nie chodzi tu o "łopatologiczne wyjaśnienia", tylko nawet jakiekolwiek poszlakowe wyjaśnienia.
No i wisienka na torcie (lub "truskawka na torcie" - co kto woli :D ): tzw. "drugie dno". A w zasadzie jego brak. Film nie jest żadną metaforą czegokolwiek (np. stanu Argentyńskiego społeczeństwa) serio. Nie jestem żadnym krytykiem filmowym, ale dla mnie jako odbiorcy horror ma przede wszystkim straszyć lub niepokoić (niekoniecznie przy użyciu jumpscare'ów czy masy efektów gore wylewających się z ekranu mających za zadanie wywołać odruch wymiotny lub szokować widza a tutaj po prostu wieje nudą) i ma posiadać sensowną historię - to ona jest siłą każdego gatunku filmowego. "Gdy rodzi się zło" to przykład czegoś, co gdyby było rzeźbą lub obrazem, byłoby dziełem tzw. "sztuki nowoczesnej", które w procesie twórczym u artysty nie miało żadnego szerszego znaczenia, a któremu potem na ekspozycjach przypisuje się znaczące interpretacje. Krytycy filmowi wręcz właśnie spuszczają się nad tym filmem, że to "takie, nietuzinkowe kino, powiew świeżości w gatunku, nie dla plebsu, posiadające wiele znaczeń" ale dla mnie takie opinie są bezwartościowe - zadaniem filmu jako nośnika opowieści było zawsze przedstawiać jakąś historię, którą w ten czy inny sposób można zrozumieć (wyjątkiem jest oczywiście typowe kino artystyczne, ale w wypadku tego filmidła nie mamy z nim do czynienia). Tutaj upchano po prostu garść niewspółgrających ze sobą pomysłów i próbuje się to wciskać ludziom jako "kino dla ambitnych". Przykro mi, ale "Gdy rodzi się zło" filmem z tego gatunku kina nie jest. Miałem podobnie przed kilkoma laty z "Midsommarem" od Ariego Astera (tylko tamten film był jeszcze gorszy, niż ten), gdzie niektórzy bronili tej kupy g*ówna, że to takie świetne i ambitne kino, tylko ludzie oglądający go i wystawiający ocenę 1/10 lub 2/10 mają IQ banana i najlepiej to niech idą się powiesić, a nie pisać na forum. Słabizna, nawet opakowana w atrakcyjną lub "ambitną" formę, zawsze pozostanie słabizną. I tak też jest w tym przypadku. Szkoda, bo trailer jest naprawdę atrakcyjny i może zainteresować widza.

"Co tam pan reżyser uważa to zarówno Ty..." - obejrzałem kilka wywiadów, których udzielił zachodnim kanałom zajmującym się tematyką horroru, więc mniej więcej wiem. "Film nie jest żadną metaforą czegokolwiek" - jest metaforą argentyńskiego społeczeństwa, zawiera też sporo lokalnych smaczków. Wnioskuję to po kilku tysiącach postów, które przeczytałem na reddit, również tych napisanych przez rodaków reżysera.

serio przeczytałeś kilka tysięcy postów na reddicie odnośnie tego filmu? Szacun :)

Nie, tragedią jest to, że pojawia się jakiś argentyński zj...b,  który ma zero pomysłu na fabułę za to serwuje pełen pakiet rozmaitego gore które może wydać z siebie byle cymbał bo to w żaden sposób nie podlega pod akt tworzenia. Uwielbiam horrory, to dla mnie gatunek filmowy nr 1 ale nienawidzę różnej maści skur....synów, których jedyną ambicją jest pokazywanie krwi i flaków. 

a co przestraszyles sie? poruszylo cie to? ;,,,(((

mam dla ciebie odpowiedz, jestes po prostu za glupi na tego typu filmy, obejrzyj sobie avengers

Teraz to ja nie kumam. Napisałeś składnie, co oznacza, że nie jesteś idiotą, ale wymieniasz oczywiste sceny, których nie skumałeś np. z kozłem.